บทที่ 127 เวชศาสตร์ลับ “Audra”

นานมากแล้วที่อัลเบอร์ต้าไม่ได้นอนยาวนานขนาดนี้

แต่เธอก็นอนหลับไม่สนิทนัก คิ้วของเธอขมวดมุ่นราวกับยอดเขาที่ไม่อาจปีนป่ายข้ามไปได้ เธอต่อสู้กับความเหนื่อยล้า และหลังจากที่รู้สึกเหมือนนานชั่วนิรันดร์ ในที่สุดเธอก็ลืมตาขึ้นมาได้

เธอนอนอยู่บนเตียงหินแข็งๆ ที่มีเบาะหนาๆ หลายชั้นรองอยู่ มีใครบางคนเตรียมห...